Sufizm Uniwersalny

Tradycja sufizmu uniwersalnego – jak większość tradycji Indii i Bliskiego Wschodu – opiera się na inicjacyjnej metodzie przekazu praktyk i błogosławieństw w relacji Nauczyciel-Uczeń czyli Murszid – Murid. Aby subtelny przekaz, jakim jest nauczanie medytacji i praktyk jej towarzyszących, był skuteczny, musi opierać się na zaufaniu ucznia do nauczyciela i nauczyciela do ucznia. W związku z tym tradycyjnie uczeń poszukuje nauczyciela czy mistrza, który go inspiruje i budzi jego zaufanie, i co za tym idzie, także ścieżkę duchowości i mistyki, która budzi jego inspirację i wdzięczność. 

Pir-ul-Mulk Ofiel Chishty

Nauczyciel suficki udziela uczniowi wskazówek, a uczeń podążając ścieżką medytacyjną i wprowadzając wskazówki w życie niejako sprawdza, eksperymentuje czy i w jaki sposób dokonuje się przez to transformacja. Każdy uczeń jest inny, wymaga innego podejścia i dlatego kontakt z nauczycielem jest tak ważny. To nauczyciel jest tu elementem porządkującym kontekst praktyki. Gdy uczeń jest gotowy, nauczyciel po wielu latach praktyki może wyznaczyć go również na nauczyciela. W ten sposób tradycja jest przekazywana przez setki lat. Oczywiście każdy kolejny nauczyciel naucza w trochę inny sposób, jednakże esencja przekazu jest zachowana.

Sufizm uniwersalny linii Cziszti na Zachodzie zawdzięczamy przekazowi Mistrza Sufi Hazrat Inayat Khan, który zaoferował nauczanie linii przekazu Chishti w latach 1910 – 1927. W 1916 roku Inayat Khan powołał w Anglii Sufi Order (Zakon Sufi), jednakże w 1922 roku organizacja zostaje przeformowana na International Sufi Movement (Międzynarodowy Ruch Sufich), powołane do życia według prawa szwajcarskiego, z siedzibą w Genewie (później siedziba została przeniesiona do Hagi w Holandii).

W 1926 roku, Hazrat Inayat Khan, wyczerpany intensywnym trybem życia, udał się na zaplanowany odpoczynek w Indiach. Jednakże i tu na prośbę zainteresowanych dawał liczne wykłady. Osłabiony intensywną pracą, zmarł na ostre zapalenie płuc 5 lutego 1927. Został pochowany w niewielkim mauzoleum w New Delhi, nieopodal grobu słynnego sufiego Hazrat Khwaja Nizam-ud-din Auliya. Linia sufi cziszti którą reprezentował H.I.K. nazywana jest współcześnie Nizamuddiniyya, właśnie od imienia Mistrza i Uzdrowiciela Nizamuddin Auliya.